Dzień zaczynamy nie inaczej, jak od włoskiego cappuccino. Jeszcze przed chwilą byliśmy w Polsce, a teraz pijemy włoską kawę, we włoskiej kawiarni. Jak tu nie porównywać transportu lotniczego do teleportacji?
W Bergamo kursują dwie szynowe kolejki. Jedna (z 1887 roku!) do położonego wyżej Citta Alta – starej części miasta. Druga natomiast, jeździ jeszcze wyżej – na pobliskie wzgórze. Można stamtąd podziwiać całe miasteczko, trochę Alp i sporą część Lombardii. W tych niecodziennych okolicznościach konsumujemy (przywiezione z Polski) śniadanie.
Po posiłku wracamy na wspomniane wcześniej wzgórze, aby zobaczyć zachód słońca. Tym akcentem żegnamy się z Bergamo i kończymy naszą męską wyprawę. Autobusem miejskim jedziemy na lotnisko i chwilę później jesteśmy już w Krakowie.
W akademiku spotykam sąsiada.
– Dopiero skończyłeś zajęcia? – pyta.
– Nie. Wracam z Włoch. Byłem na obiedzie 😉
Tabela z portfela, czyli podsumowanie kosztów na osobę | ||
Noclegi | 0 zł | • Wyjazd jest jednodniowy, więc poza przysypianiem w samolocie, nie śpimy nigdzie. |
Transport | 94 zł | • Lot z do Bergamo linią Wizzair kosztuje nas po 34 zł na osobę. Rezerwując odpowiednio wcześnie, można znaleźć sporo biletów w tej cenie z Gdańska, Katowic, Poznania i Warszawy. Jednakże tak niska cena jest zazwyczaj wyłącznie dla członków klubu WizzClub (koszt wstąpienia do klubu – 130 zł / rok. Zniżki przysługują członkowi klubu i wszystkim jego towarzyszom). • Bilet powrotny linią Ryanair kosztuje nas 43 zł na osobę. Taka oferta trafiła nam się na listopadowej fali tańszych biletów przy zamawianiu przez aplikację mobilną. Obecnie jednak Ryanair sprzedaje najtańsze bilety do Bergamo za 74 zł. • Dobowy bilet komunikacji miejskiej, na którym jedziemy z lotniska do centrum i z powrotem, oraz kilka razy wspomnianymi wyżej kolejkami szynowymi, kosztuje 4 € i można go kupić na lotnisku. Wieczorem, po dojechaniu do lotniska trafiła nam się kontrola – wszyscy wysiadający musieli pokazać bilet. Wobec tego, polecam kupić. |
Jedzenie i picie | 51 zł | • Z Polski bierzemy kilka kanapek i słodyczy. • Na miejscu pijemy cappuccino za 1,20 €. • Odwiedzamy restaurację, gdzie jemy po pizzy, pijemy litr wina na czterech i płacimy haracz, w postaci obowiązkowego napiwku 2,5 € na głowę. W sumie wychodzi 11 € za osobę. • We Włoszech popularny jest zwyczaj obowiązkowych napiwków. Trzeba o tym pamiętać idąc do restauracji. Nie zawsze jest o tym informacja w karcie. |
Bilety wstępu | 0 zł | • Nie zwiedzamy żadnej płatnej atrakcji. |
Inne | – | |
SUMA | 145 zł |
stolicą Lombardii jest Mediolan! 🙂
Racja! Mój błąd. Dzięki 🙂
Spieszmy się kochać Bergamo, tak szybko dochodzi. Z powodu remontu – będzie przeprowadzka wszystkich lotów na Malpensę 🙁 Dużo nudniejsze miejsce, ale lepsze z punktu widzenia ogromnej siatki easyjet
jak mogliscie wyleciec z krakowa wizzairem jak wizzair nie lata z krakowa ?
Ale napisałem tylko, że wracaliśmy do Krakowa. Wylatywaliśmy z Pyrzowic 😉
Byłam w Bragamo ale nomen omen tylko przelotem. Z niego jechałam dalej koleją. Mając chwilę czasu dotarłam tylko do placu z trawnikami przed chyba jakimś urzędem. Nie wiem czy w listopadzie też mieliście tą nieprzyjemność co ja w kwietniu w postaci bardzo namolnych sprzedających okulary, bransoletki itp. murzynów. Co do autobusów lotnisko-Bergamo-lotnisko to w drodze powrotnej nie udało nam się kupić biletów wcześniej a kierowca nie sprzedaje czy już nie miał i pozwolił nam przejechać na lotnisko za darmo 🙂
Wymiana zdań z kolegą z akademika bezcenna. Brzmisz zupełnie jak jakiś oligarcha co to je śniadanie w Paryżu, obiad w Londynie a kolację w Barcelonie.
Anna
Szczerze mówiąc, nie widzieliśmy żadnego murzyna, a samo Bergamo zdawało się być miastem zupełnie nie turystyczny. Ale to prawdopodobnie z racji pory roku 😉
Ogólnie to w sezonie w całych Włoszech można spotkać murzynów z takim ekwipunkiem… ja jak byłem i zwiedzałem chyba 6 miast to w każdym byli 🙂
W każdym większym mieście na świecie chyba można ich spotkać 😉
Za każdym razem jak lecę samolotem (nie za często, ale czasem się zdarza ;P) to nie mogę się nadziwić, że sie tak szybko mozna przemieszczać :)) Zgadzam się, że jest to jak teleportacja 🙂
Świetny wypad, ciekawe co sobie pomyślał ten Twój sąsiad, chyba Ci nie uwierzył, albo stwierdził, ze sobie jaja robisz; albo zna Cie już na tyle, że się nie zdziwił ;))
Przyszedł do pokoju na piwo i trochę mu poopowiadaliśmy 😉
Ciekawy pomysł na jednodniową wycieczkę, wart naśladowania:)
W Bergamo miałam okazję być parę razy. Piękna jest Citta Alta, czyli tzw górna część miasta.
Prawdziwe włoskie cappuccino i pizza – coś wspaniałego. Poza tym, bardzo fajny pomysł na krótki, niedrogi, aczkolwiek udany wyjazd. 🙂
Świetny wyjazd. Jestem pod wrażeniem Twoich wypadów:)
Mam takie pytanie ogólne co do bagażu podręcznego. Czy latając Wizzairem udaje Ci się zapakować w ten ich podręczny mniejszy i bezpłatny czy bierzesz większy płatny?
Oczywiście pakuję się w mały bagaż podręczny. I zawsze ten bagaż mam nieco za duży, ale szczerze mówiąc, ani razu jeszcze mi go nie skontrolowali. Plecak, ma tę wyższość nad sztywnymi walizkami, że w razie, gdyby nawet skontrolowali mi wielkość bagażu, to mogę wyciągnąć ubrania i założyć na siebie, aparat założyć na szyję, drobniejsze przedmioty upchnąć po kieszeniach i wtedy plecak się zmieści.
Ostateczną opcją (której jeszcze nie próbowałem) jest wykorzystanie jednego z punktów regulaminu Wizzaira, mówiącego, że można wnieść na pokład samolotu, oprócz bagażu podręcznego, koc. Z tego co pytałem pracowników lotniska, uznaliby śpiwór jako koc. Można więc wyciągnąć go z plecaka i wnieść oddzielnie, a w plecaku zrobi się sporo miejsca 😉
Namiotu raczej już nie weźmiesz w mały bagaż podręczny, ale poza tym mieści on cały niezbędny ekwipunek.
Anonimowy, pozwolę sobie odpowiedzieć – większość z nas stara się pakować do podręcznego darmowego, bo po co przepłacać, jak jest się osobą ze studenckim budżetem, a w takim bagażu spokojnie można zmieścić wszystkie potrzebne rzeczy (jedzenie, ubrania itd.).
Kuba chyba tylko raz (ale nie dam sobie ręki uciąć) pisał, że dokupili dodatkowy bagaż …
Zgadza się! Do Trondheim braliśmy duży bagaż podręczny w jedną stronę. Jechaliśmy we trzy osoby, a że jedzenie jest w Norwegii bardzo drogie, to zrobiliśmy jeszcze w Polsce kanapki na trzy dni (które nie zmieściłyby się w mały bagaż) i zabraliśmy ze sobą.
Uwielbiam Bergamo a w szczególności stare miasto 🙂 pozdawiam…