Słońce, morze, dzikie węże - Cypr 2013

Za oknem padał jeszcze śnieg, kiedy w ofercie Ryanair’a pojawiły się tanie bilety na Cypr. W ostatniej chwili udało się zabukować loty, po czym zaczęliśmy odliczać dni do wylotu na słoneczną wyspę. Ale Cypr okazał się nie być tak ciepły, jak sądziliśmy. Wiatr, zerwał nam tropik z namiotu, deszcz przemoczył śpiwory, a temperatura momentami spadała tak nisko, że nawet wyborne, cypryjskie piwo nie wchodziło tak, jak powinno. Jednak powyższe niedogodności, to właśnie przysłowiowe „małe piwo”, w porównaniu do wszystkich zalet wyspy – łatwości łapania stopa, błękitu cypryjskiego morza czy smaku tamtejszych cytrusów. I nawet czyhające na nas w krzakach jadowite węże, nie zdołały popsuć tego niezapomnianego weekendu.

Po trzech godzinach lotu wreszcie wysiadamy z Boeinga 737. Pierwsza myśl – zimno tu!

Jedynie dwieście metrów dzieli lotnisko i piękną, dziką plażę. Widząc mnóstwo krzaków, sąsiadujących z wybrzeżem, dochodzimy do wniosku, że dziś ze znalezieniem miejsca na nocleg, na pewno nie będzie problemu.

Nasz sen jest co chwile zakłócany przez przelotne deszcze, które powoli wdzierają nam się do namiotu. Nad ranem, leżymy już w sporej kałuży, ale na szczęście w porę przestaje padać.

Wreszcie wychodzimy na drogę, łapać pierwszego stopa. Lekko zdziwieni obserwujemy samochody jadące pod prąd. Zauważamy, że znaki również stoją po złej stronie ulicy… Ku naszemu zaskoczeniu, okazuje się, że w tym małym kraju, obowiązuje ruch lewostronny. Wyciągamy więc, tym razem, kciuki lewej ręki.

Postanawiamy nie odwiedzać najpopularniejszych atrakcji Cypru. Miejsca, znane z przewodników, pomijamy, na rzecz półwyspu Akamas – najmniej zagospodarowanego fragmentu wyspy. Wśród dzikiej przyrody tego miejsca, wiją się kilometry pieszych ścieżek, w tym część europejskiego szlaku E4.

Z autostopem nie ma problemu – po dwóch godzinach jesteśmy już na drugiej stronie wyspy. Jedzie się przyjemnie, gdyż każdy mówi po angielsku. Włącznie z ostatnim kierowcą, z którym rozmowa trwa dość długo, zanim wreszcie pada pytanie:

– „Where you come from?”
– „From Poland.”
– „To dlaczego nie rozmawiamy po Polsku!?”

Nie pierwszy i pewnie nie ostatni raz zdarza mi się taka sytuacja. Po raz kolejny, utwierdzam się w przekonaniu, że Polacy są wszędzie!

Sympatyczny rodak ostrzega nas przed wężami, które, jak twierdzi, na pewno spotkamy.

– „Czarne są niegroźne, choć mają grubość ramienia. Wszystkie inne są jadowite. Jak ukąszą, zostaje pół godziny na podanie surowicy.” Słysząc to, nasz zapał do pieszej wędrówki gwałtownie opada. Półwysep Akamas jest bowiem miejscem, gdzie karetka (o ile cudem uda się złapać zasięg sieci komórkowej) jechałaby co najmniej kilka godzin.

– „Ale do turystów to oni i tak nie przyjdą” – dodaje kierowca.

Żal jednak zawracać, więc wychodzimy naprzeciw niebezpieczeństwu. Nasze zmysły są jednak bardzo wyczulone i prewencyjnie omijamy nawet patyki leżące na ścieżce.

Tutaj znajdował się akapit na temat piękna półwyspu Akamas, ale skasowałem moje nieudolne opisy, bo zdjęcia lepiej oddadzą piękno tamtejszych krajobrazów.

W miarę oddalania się od rozpoczynającego szlak, źródła Afrodyty (ponoć kąpała się w nim sama bogini), ilość turystów stopniowo maleje. W końcu zostajemy tylko my, skaliste wybrzeże i ukryte w krzakach węże.

Po drodze, uświadamiam sobie, że chyba nie ma piękniejszej formy zwiedzania, niż piesze wędrówki wśród dzikiej przyrody.

Następnego dnia, po kilkugodzinnej wędrówce, trafiamy na Lara Beach – plaży słynącej z odwiedzających ją co roku ogromnych żółwi. Niestety, przypłyną dopiero za miesiąc.

Wreszcie zaczynają pojawiać się pojedyncze zabudowania – dochodzimy do cywilizacji. Od czasu do czasu obok nas przejeżdża auto. Machamy więc kciukiem i po chwili jedziemy na pace małego pickupa.

Zawsze chciałem przejechać się w ten sposób. Nie sądziłem jednak, że uda się to, w tak pięknych okolicznościach.

Po południu wracamy do Pafos, skąd nazajutrz mamy lot powrotny.

Co można robić w Pafos – dużym i bardzo turystycznym mieście?

– Można przejść się deptakiem, pełnym straganów z uroczymi pamiątkami.

– Można zrobić sobie zdjęcie z dużym ptakiem.

– Można też zapłacić dwa euro za wejście do absolutnie nieciekawej ruiny, przewrotnie zwanej przez miejscowych „zamkiem”.

– Na koniec można obejrzeć kompleks archeologiczny starożytnego Pafos. Przy odrobinie szczęścia uda się znaleźć alternatywne wejście, pozbawione kas biletowych.

Po zaliczeniu wszystkich punktów programu oglądamy czerwone słońce, które powoli chowa się w morzu. Stanowczo zbyt powoli. Wiatr od wody jest tak zimny, że chcemy już wracać, a ono cały czas wisi nad horyzontem.

Namiot rozbijamy przy lotnisku, na sprawdzonym pierwszej nocy miejscu. Kolejny dzień natomiast, spędzamy leżąc na kamieniach, wsłuchując się w szum fal i ciesząc słonecznymi promieniami. Przez chłodny wiatr, nie czuć, że słońce jest tak ostre. Po kilku godzinach jesteśmy czerwoni jak Indianie, a spalona skóra boli przy każdym ruchu. Na koniec jeszcze kąpię się w zimnym Morzu Śródziemnym…

W końcu spotyka nas to, czego obawialiśmy się przez cały pobyt na Cyprze. Polak, który dwa dni temu ostrzegał nas przed wężami, tak nas nastraszył, że większość czasu szliśmy patrząc pod nogi. Twierdził bowiem, że tych jadowitych gadów jest tutaj tak dużo, że na pewno je spotkamy. I spotkaliśmy – jednego dużego, czarnego węża. Polak mówił, żeby czarnych się nie bać, że akurat te są niegroźne. Tu faktycznie miał rację, ale całą resztę jego ostrzeżeń, można by podsumować jednym, nieco wulgarnym powiedzeniem… właśnie o dzikich wężach.

Polecam wam też wpis Karola z kolemsietoczy.pl na temat Cypru: Cypr praktycznie. Ciekawe miejsca, co warto zobaczyć?

Tabela z portfela, czyli podsumowanie kosztów na osobę
Noclegi	0 zł	• Wszystkie trzy noce śpimy na dziko, pod namiotem. Na Cyprze nie ma z tym problemu, choć szczerze mówiąc nie wiem czy jest to tam legalne. W niektórych krajach, a szczególnie na wyspach, nie jest. • Cen normalnych noclegów niestety nie znam.
Transport	172 zł	• lot Ryanair’em z Krakowa do Pafos kosztuje nas 84zł w jedną stronę. To całkiem dobra okazja, tym bardziej, że lecieliśmy na przedłużony weekend. • bilet komunikacji miejskiej z centrum Pafos na lotnisko – 1€. • po Cyprze przemieszczamy się autostopem i pieszo. Nie wiem ile kosztuje tradycyjna komunikacja.
Jedzenie i picie	107 zł	• nie zabieramy zbyt dużo jedzenia z Polski, a ceny na wyspie okazują się dość wysokie, przez co sporo wydajemy na jedzenie. Za chleb i najtańszy serek trzeba zapłacić około 16zł, • jemy bardzo dużo pomarańczy, grejpfrutów, bananów – smakują lepiej niż te z Biedronki i nie możemy się im oprzeć, • kupujemy kilka butelek wody (ok. 2zł/1,5l), • cypryjskie piwo – 8zł.
Bilety wstępu	8 zł	• odwiedzamy ruiny zamku w Pafos za 2€/os., choć jak się okazuje, nie było warto. • wstęp do kompleksu archeologicznego starożytnego Pafos kosztuje 5€/os., ale przypadkiem trafiamy na otwartą bramę po drugiej stronie terenu, pozbawioną kas biletowych. .
Inne	4 zł	• kupujemy pocztówki. Jedna kosztuje około 2zł.
SUMA	277 zł
Dziennie (3 dni)	92 zł	Podsumowanie: Cypr jest drogim krajem, a ten wyjazd to chyba najdroższa moja podróż. Lot, w porównaniu do poprzednich moich wycieczek, był dość drogi. Jednak, jak na ten kierunek, w dodatku w weekend, to naprawdę niezła okazja. Mimo wszystko, warto byłoby zostać nieco dłużej na wyspie, aby koszty jednego dnia zmalały. Sporo wydaliśmy również na jedzenie, ale jak tu się oprzeć słodkim, cypryjskim pomarańczom…

26 komentarzy do “Słońce, morze, dzikie węże – Cypr 2013”

Podziwiam i zazdroszczę!

Podobne posty

26 komentarzy do “Słońce, morze, dzikie węże – Cypr 2013”

Leave a ReplyCancel reply